روش های مختلفی برای جراحی کاشت مو بکارگرفته میشود. که هر یک از آنها ویژگی های مخصوص به خود را دارند. اما مراحل کاشت موی سر در تمام روش ها مشترک است. هرچند که این اشتراکات زیاد است ولی تنوع در روش ها نیز براساس نیاز و انتظار بیمار زیاد میشود. در اینجا قصد داریم کلیات مراحل کاشت موی طبیعی را بررسی کنیم.
کلیات مراحل کاشت مو چیست؟
در کاشت مو با روشFIT و یا غیرجراحی، واحدهای فولیکولی، حاوی 1 تا 4 تار مو بوسیله یک ابزار ظریفی (پانچ یک به یک) از پشت سر خارج و سپس در ناحیه طاسی کاشته می‌شوند.
در مرحله ابتدایی برای شروع کاشت مو انجام معاینات با نمونه برداری از موی سر و گرافت‌ها انجام می شود. برای برداشت فولیکولهای مو از پشت سر موهای سر باید به صورت کامل تراشیده و ناحیه برداشت موها در پشت سرعلامت گذاری گردد. برای برداشت مو از نواحی مورد نظر پزشک، باید از پانچهای کوچک و عینکهایی با بزرگ نمایی 2.5 تا 5 برابر استفاده می شود. پانچ در پزشکی ابزاری است شبیه به سوزنهای باریک با قطر 0.75 تا 1.2 میلیمتری است که با حرکت چرخشی وارد پوست سر میشود. این مرحله با توجه به تعداد گرافت‌های مورد نیاز، مدت زیادی طول میکشد. در محل مورد نظر برای کاشت مو، باید با استفاده از تیغهای نازک، شکافهای کوچک ایجاد شود. اندازه این شکافها بین 0.8 تا 1.5 میلیمتر و عمق آنها تنها 3-4 میلیمتر است و به همین دلیل جای نگرانی برای ایجاد آنها وجود ندارد. دقت در زاویه فرو رفتن تیغ در پوست سر، اهمیت زیادی دارد چرا که فولیکولهای مو، زاویه شکافها را به خود جذب میکنند. کاشت گرافت‌ها زیر نظر پزشک، توسط تکنسینها و با استفاده از پنسهای ظریف صورت میگیرد. گرافت‌ها تک تک در داخل شکافهای ایجاد شده در پوست سر قرار داده میشود. گرافت‌های یک تارمویی در خط رویش مو کاشته می‌شوند تا خط رویش مو ظاهر طبیعی داشته باشد. گرافت‌های حاوی 2 یا 3 تار مو، در نواحی عقب تر سر و برای ناحیه جلو سر، گرافت‌های 1 تار مویی کاشته میشود.
مراحل کاشت مو با تصویر (FUE و FUT):
تفاوت مراحل کاشت مو با روش fit با روش های کاشت نواری(fut)، برای استخراج فولیکول‌ها یا گرافت‌ها است که در روش کاشت نواری برشی در پوست ناحیه‌ی پشت سر (بانک مو) ایجاد میشود. سپس فولیکول‌ها در زیر میکروسکوپ از درون پوست استخراج و برای کاشت آماده‌سازی می‌شوند. روش‌های کاشت نواری تهاجمی‌تر هستند؛ چون برش ایجاد شده نیاز به بخیه دارد. عوارض بیشتر و ریکاوری طولانی از دیگر معایب این روشها هستند. در سوی دیگر، کیفیت گرافت‌های برداشت شده در این روشها نسبت به سایرین بیشتر بوده که مزیت بسیار مهمی است.
